Het ontdekken van de wereld van los Vivancos

Waar velen mij waarschijnlijk om zullen benijden, is dat ik de mogelijkheid heb gehad om Los Vivancos te interviewen, die terugkeren naar de stad die hen geboren zag worden. Zeven broers verenigd door méér dan één passie: muziek en dans zijn de hoofdingrediënten die van dit septet een attractie maakt voor elk soort publiek, waaronder ook ik. Het zijn open jongens, spontaan, nonchalant en staan stevig met hun voeten op de grond.
Ik vond het natuurlijk leuk om de wereld van los Vivancos te verkennen, en ik ben er zeker van dat velen dit ook zullen doen.

Van links naar rechts op de foto: Israel – Cristo – Josué – Josua – Judáh – Aarón – Elias

Het zijn geboren dansers die kunstvormen als break-dance, klassiek ballet, moderne vechtdansen, flamenco en acrobatiek vermengen tot een show die meerderen met open mond zal doen toekijken.
De show is een spektakel dat zijzelf beschrijven als energiek, vol emotie en waarin de mensen de wereld gedurende 90 minuten zullen vergeten.

Deze zeven van de in totaal 30 broers, zijn los Vivancos, en geven tijdens het praten blijk van een enorme passie, enthousiasme en liefde voor wat ze doen. Het was niet moeilijk om me mee te laten voeren naar hun artistieke en persoonlijke wereld, en ik vond het opvallend dat ze het verschillende keren over hun vader hadden, waarvoor ze veel respect hebben en erg dankbaar zijn voor de artistieke erfenis die hij ze cadeau heeft gegeven.

Waar kwam het idee vandaan om samen te spelen?
Vanaf het moment van onze geboorte, besloten we om ieder voor zich een tijdje rond te kijken om zo ervaring op te doen en professioneel te groeien. Zo heeft ieder van ons meer te bieden voor de groep. Maar onze samenkomst kwam als iets heel natuurlijks.

Waarom hebben jullie Barcelona verkozen als eindpunt van jullie Spaanse tour?
We zijn geboren in Barcelona, en we voelen ons hier thuis, en hoewel we al twee keer in Barcelona hebben opgetreden, zijn er veel mensen die ons nog niet hebben gezien. Daarnaast is het publiek van Barcelona het beste publiek wat we hebben en zij hebben het ons gevraagd. En voor ons is de relatie met ons publiek heel belangrijk, en zodoende hebben we ze dit plezier gedaan.

Wat missen jullie het meeste van Barcelona?
Goed, nu we niet meer in Barcelona wonen, zijn we erachter gekomen dat Madrid veel grijzer is en we missen de bohemische sfeer en de stranden van Barcelona. Aan de andere kant houden we erg van de mensen. Maar om eerlijk te zijn hebben we niet heel lang in Barcelona gewoond.

Het is waar dat jullie op veel verschillende plekken buiten Spanje hebben gewoond, zoals Engeland, Nederland, de Verenigde Staten en Canada? Waar voelden jullie je buiten Spanje het meest thuis?
Goed, om eerlijk te zijn zouden dat Canada en de Verenigde Staten zijn, daar hebben we bijna onze hele jeugd gewoond, ongeveer 20 jaar lang. We hebben een huis in de Canadese bergen en daar zijn we vaak. Als ik denk aan huis, dan denk ik vooral aan dat soort plekken.

Is deze show precies hetzelfde als de voorgaande shows?
Eigenlijk wel, maar we hebben veel dingen verbeterd, en omdat dit het einde is van onze Spaanse tour, wilden we meer op het publiek inspelen. Vandaar dat we op het idee kwamen van

“7 vrienden/vriendinnen voor de 7 broers”, wat iets is waar iedereen die naar de show komt kijken aan mee kan doen. Het voornaamste idee is om met deze 7 personen samen te dansen gedurende de laatste weken van de show. Daarna gaan we lekker uit eten en gaan we uit met de gelukkigen.
Daarnaast hebben we nieuwe technieken gebruikt met behulp van postproductie-3D, wat zijn vruchten heeft afgeworpen in een paar hele mooie foto’s.

Is er wel eens iets raars gebeurd tijdens een van jullie shows?
Een keer in Nederland, Utrecht om precies te zijn, waar de mensen over het algemeen wat flauw waren, begon het publiek te dansen en te zingen en maakten ze zelfs flirterige opmerkingen. Ook een keer in Mexico toen we van het podium afkwamen, werden we door mensen aangeklampt en die lieten ons niet terug het podium op. Dat was nogal een paniekmoment om eerlijk te zijn, maar gelukkig kwam alles goed.

Wat zijn de plannen voor jullie terugkomst naar Barcelona?
Om eerlijk te zijn, hebben we al veel ideeën voor projecten, maar die houden we liever nog even geheim! We gaan ons nu focussen op de tour die voor ons ligt in het buitenland, en aan het einde van het jaar komen we terug naar Spanje.

Zijn jullie getrouwd of hebben jullie een vriendin?
Wel getrouwd, maar met de muziek en de dans, wat je ook als een ondankbare vriendin kunt beschouwen, omdat wanneer je haar niet elke dag aandacht geeft, je daar dan zelf de gevolgen van lijdt.

Gaan jullie veel naar de sportschool?
Ja, eigenlijk wel. We gaan allemaal naar de sportschool en hebben elke dag dansles. We moeten goed zorgen voor ons lichaam en veel trainen omdat we anders makkelijk blessures oplopen. Helemaal in de tijd van creativiteit, wanneer we al onze nieuwe ideeën ten uitvoer brengen enz.

Wat is het moeilijkste aspect van de samenwerking tussen broers?
Het moeilijke schuilt erin om de meningen van de anderen te respecteren zonder dat je jezelf aan iemand opdringt. We bevinden ons in dit gezelschap door een geboorterecht en we zijn als koningen, dus niemand kan vervangen worden, wat een groot recht is maar ook een nog grotere verantwoordelijkheid, die niet altijd even makkelijk te dragen is.

Wanneer jullie op het podium staan, zijn jullie dan jezelf of wordt je iemand anders?
Wat je ziet, is wat we echt zijn. Het is iets heel echts en we nemen geen enkele rol aan, maar ondertussen hebben we op het podium wel overal de controle over, we zijn groter, we voelen ons dan als zeven onverslaanbare goden.

In een vorig interview hebben we jullie gevraagd om een omschrijving van los Vivancos te geven en toen zeiden jullie dat jullie niet van hokjes hielden. In diezelfde vraag spraken jullie toen over bevrijding van de seksen en de sociale hokjesgeest. Is die mix van dans en muziekinstrumenten die jullie in jullie kunst toepassen een manier om deze anti-hokjesgeest gevoelens te uitten?
Natuurlijk!! Zoals je zelf al zei: niet alleen met dans maar ook met muziek proberen we de vooroordelen weg te nemen en ongetwijfeld is het een manier om je eigen grenzen en vrijheden uit te dragen. Wanneer we op het podium staan willen we naakte mannen zijn, een soort dieren, en willen we de sociaal opgelegde dingen vergeten. In onze show willen we met dat alles breken en ervoor zorgen dat de mensen uit hun dak gaan, hoe ze dat ook willen doen: door te schreeuwen, te dansen, hun kleren uit te trekken, het podium op te klimmen, kortom, dat ze vrij zijn.

Als je zou moeten kiezen tussen muziek of dans?
Mmmm, dat is een hele moeilijke vraag die ik onmogelijk zou kunnen beantwoorden. Vanaf dat we klein zijn maken dans en muziek deel uit van onze levens, zodat ze een eenheid vormen, die je niet kunt scheiden.

Hoe zie jij los Vivancos over 10 jaar?
Dat weten we niet, we zullen in ieder geval onder de maan dansen of in de bergen, maar waar we ook zijn, we zullen het maximale uit ons leven halen en dat zullen we delen met onze familie.

Om je voor te bereiden op hun komende optredens, geniet van deze video: